بر گرفته از غذا
کاشکى مثل وقت هایى که غذاهاى خوشمزه با طعم هاى متفاوت میخوریم و تا نیم ساعت بوى آن غذا در دهنمان حبس میشود و هنگام برخورد با کسى وقتى مشغول صحبت هستیم بوى غذاى حبس شده حکایت از خوردن قرمه سبزى و قیمه و دلمه و سوسیس و زرشک پلو و ماکارانى و سیرابی ! و ...میکند و عالم و آدم را متوجه میکند,بعضى رفتارهایمان هم بو داشت!
یا بهتر است این طور بگویم همان طور که آدامس ها با طعم بندى هاى مختلف انار و سیب و انگور و هلو و موز و نعنا و دارچین و نسکافه و هندونه وجود دارد و زمان جویدنش احساس همان طعم را ،هم خودمان هم اطرافیانمان حس میکنیم ,رفتار هاى آدمیزاد هم بوها و طعم هاى مخصوص خودش را داشت تا هم خودمان هم اطرافیانمان متوجه میشدیم.
مثلا اگر دروغ گفتن ,تهمت زدن,غیبت کردن,توهین کردن,سخن چینى کردن,فحش دادن و ... بوهاى مخصوص به خودش را داشت.آن وقت اگر کسى بهمان دروغ میگفت دهنش بوى گند دروغ را میگرفت.
مثل همان وقتى که قرمه سبزى نوش جان کرده و دهنش از چند مترى بوى قرمه را یدک میکشد ,بدون این که خودش به احدى بگوید آآآآآى مردم من قرمه سبزى خوردم,همه میفهمیدند.
کاشکى رفتار هاى ما مانند غذا یا آدامس بو دار بود.
مصداق نوشت:
+ میدونی ، من تو رو خیــــلی دوست دارم قد تــــموم دنیا...
_ داری دروغ میگی !
+ نـــ...ه ! واسه چی اینجوری فکر میکنی؟ هوم؟
_ آخه دهنت بو و طعم دروغ میده !