یک درسى قبلن ها داشتیم مضمونش این بود که تعلق به چیزى تعهد هم می آورد.اگر نیاورد اون تعلق به درد جرز لاى دیوار توالت عمومى میخورد. با مثال ساده اش خیلى راحت تر میتوان فهمید اصل ماجرا چیست،مثلا من کار خانه اعم از غذا پزى،جارو مارو کشى،ظرف شستن،کیک پزى و ... را دوست دارم ولى فقط تعلق خاطر است و بس!به مرحله ى عمل نمیرسد.
مامان میگوید "دوست داشتنت به درد فلانى کوچیکه میخورد !یعنى چى که تو دوست دارى غذا بپزى ولى حسش را ندارى؟" (حسش را ندارى در اینجا یعنى تعهد ندارى)
مثلا خـــدا را،
خدا را که نمیشود فقط دوست داشت،خدا هم دوست دارد ما دوست داشتنمان را نشانش دهیم!
ماییم دیگر... دوستش داریم ها ولى حس ابرازش را نداریم,هر چند او مهربان ترین مهربان هاست.
گشنگ بود!آورین!
واقعنی از ظرف شستن خوشت میاد؟
من دوسش ندارم
ولی مثال قشنگی زدی...خدای ارحم الراحمین
اره کف بازیه!خوش میگذره.
تازه بعدشم ظرفاى شکسته رو باید جمع کنم
جمله ی زیبایی بود: تعلق تعهد می آورد
شاید هم بشه گفت دوست داشتن با انجام دادنش میشه مضمون این بیت:
بعمل کاربرآید به سخنرانی نیست
فکر می کنم یکی از بانکها تبلیغش رو این بیت گذاشته بود...
سخنرانى؟یا سخن دانى؟؟
اجبار گاهی وقتا تعلق میاره، تعهد میاره، علاقه میاره... بسوزه پدر اجبار.
ا؟سوووخت.
این حسش نبودن ها خیلی درده... خیلی هاااااااااا
خیلیىییى
این که بین همه مشترکه
کارای خونه رو دوست داریم
ولی هیچوقت حسش نیست
لامصب هیچوقتم حسش نمیاد
حس مثه ماهى میمونه!همش از دست سر میخوره!!
اتفاقا من هم دوسشون دارم(تعلق)و هم به مرحله اجرا می رسونمشون(تعهد)....البته اگر وقت داشته باشم!!
یعنی مزخرف ترین کار دنیاست
کلاً کارِ خونه به خانمِ خونه خیلی حس خوبی میده...البته به غیر از سبزی پاک کردن!
دقت کن!خانوم خونه!نه من خب؟؟
وایییی ریحون این بحث تعلق و تعهد مساله ی اصلی زندگی ما شیرازیاس !!!مثل بودن یا نبودن.... خوردن یا بردن...
البته نه که نخوایما نمیییییییییییی تونیم!!!!
حسش بالا نمیاد! وگرنه ما الان نخبه و مخترح و این چیزا بودیم.اووهووم
چند وقت دیگه که به اتفاق خانوادت تورو به عنوان ترشی آوردیم سر سفره خوردیم متوجه میشی که نباید با فخر فروشی به ما نیگا کنی یه همچین قیافه ای
به خودت بگیری!
آره داچ اینجوریاس!
ترشى جودى ابوت!
زهى خیال باطل!من خودم تن به ازدواج نمیدم میدونى که؟
اره خوب. خیلی از کارا هست که دوست داریم اما حس و حال انجامشو نداریم!!!
خدا از سر بى حسیاى ما بگذرد!!